Mariko Okada speelt in deze film van regisseur Yoshishige Yoshida de dochter van een herbergier in een kuuroord. Shinko is zeventien als Shusaku (Hiroyuki Nagato) het kuuroord bezoekt met de bedoeling daar een einde aan zijn leven te maken. De oorlog is net voorbij en hij lijdt aan TBC, hoewel dat niet de reden is voor zijn verlangen naar de dood. Shinko vangt hem op, verzorgt hem en geeft hem weer kracht om verder te leven. De dubbele zelfmoord die hij haar voorstelt gaat dus niet door. Voor Shinko voelt het alsof beide levens bij elkaar horen, en voor een tijdje geldt dat ook voor Shasuku, totdat de liefde van Shinko hem een beetje te veel wordt en hij vertrekt. Ze zien elkaar soms jaren achter elkaar niet, om dan door het ‘lot’ voor even weer bij elkaar te komen. Dan bloeit de liefde weer op, hoewel die voor haar nooit weg is geweest. Iedere dag van haar leven leeft ze met het gevoel dat hij de man voor haar is, ook al is hij op een gegeven moment getrouwd en heeft hij een kind. Uiteindelijk, zeventien jaar later, kan ze er niet meer tegen hem steeds weer opnieuw te moeten verliezen en is het haar beurt om een dubbele zelfmoord voor te stellen. Twee uur lang drama, romantiek en prachtige beelden.