Ik zat al een keer bij een garage en vergeleek toen het wachten op de uitslag (van de keuring) op het wachten op de arts die je het goede nieuws en het slechte nieuws komt vertellen. Er is iets met deze twee beroepen dat ik ze steeds weer met elkaar blijf vergelijken. Zo moest ik gisteren op controle bij de tandarts. Het afgelopen jaar gaat het goed met mijn gebitje, na twee jaar flink veel pech te hebben gehad met afgebroken kiezen en wortelkanaalbehandelingen. Ik verwachte dus na tien minuten en hooguit wat tandsteen verwijderen weer buiten te staan en er weer een jaartje tegenaan te kunnen. Maar neen, driewerf neen, de tandarts constateerde dat er al sinds 2005 geen foto’s meer waren gemaakt van de inhoud van mijn mond en stopte vervolgens twee lichtgevoelige plaatjes in mijn mond.
De linkerkant was prima (het goede nieuws) maar aan de rechterkant constateerde hij drie kleine gaatjes. Terwijl ik onderuit lag in de stoel keek ik schuin naar achteren naar het beeldscherm van de computer terwijl ik luisterde naar zijn uitleg. Ik zag grijze tanden tegen een donkere ondergrond en hier en daar een helderwitte vlek bovenop een kies. Dat waren de vullingen. Ik moest van de tandarts echter even letten op de kleine schaduwrandjes naast drie van deze kiezen. Dat waren gaatjes. Gaatjes? Schaduwen? Die hele foto zat vol met schaduwen en dat vertelde ik hem ook. Hij verzekerde me echter dat dit gaatjes waren en daar zou ik maar beter iets aan laten doen, want anders…
Wat moet je dan als patiënt, klant, consument. Zeggen dat je er niks van gelooft? Dat hij dit zegt omdat hij zonodig nog wat meer geld wil verdienen? Dat ik hem maar op zijn troebele ogen moet vertrouwen? Ik zei het niet, maar ergens merkte hij dat ik niet overtuigd was en hij maakte een vergelijking. Kijk, zei hij, het is net als met een auto. Je denkt dat de auto goed in de lak zit, maar onder die lak is het toch gaan roesten, en als je nu niks aan die roest doet wordt het alleen maar erger. Met tanden is het net zo. Volgens mijn tandarts dan. En dus heb ik een afspraak gemaakt om die drie gaatjes te laten repareren. Met heel erg veel tegenzin en ongeloof. Hij zal wel gelijk hebben, maar ik zou oh zo graag willen weten óf hij wel gelijk heeft. Moet ik hier nu een second opinion over gaan vragen? Kan dat eigenlijk wel? En als ik dat doe zal die andere tandarts er wel weer zijn eigen kijk op hebben in zijn eigen voordeel. Kortom, tandartsen en garages, ik vertrouw ze niet en zal ze ook nooit kunnen vertrouwen. Op één uitzondering na, de motordealer waar ik mijn eerste motor kocht. Die man zou ik zelfs mijn tanden hebben toevertrouwd.
Geef een reactie