Eigenlijk hoeft er niks gezegd te worden over deze film van Josef von Sternberg met Marlene Dietrich en een klein beetje Cary Grant, ze gaat toch alleen maar over haar en haar bekende manier van kijken. Een beetje van onderuit, oogleden ietsje gezakt, mond een tikkie samengeknepen. Sensueel maar tegelijkertijd ook afstandelijk. Aan de andere kant, het is wel een Amerikaanse film, geregisseerd door een van geboorte Oostenrijkse regisseur en met in de hoofdrol een Duitse vrouw. Die Duitse vrouw wordt in de film Blonde Venus tijdens een vakantie in Duitsland aan de haak geslagen door een Amerikaanse scheikundige. Ze trouwen en vertrekken naar Amerika, net zoals Marlene Dietrich op een gegeven moment vertrok naar Hollywood.

Marlene heeft voor haar huwelijk altijd gewerkt als zangeres, en als haar man ernstig ziek wordt besluit ze de draad weer op te pakken om geld te verdienen voor zijn behandeling. In een van de nachtclubs ontmoet ze de charmante en rijke Cary Grant en ze wordt verliefd op hem. Of eigenlijk, ze wordt aangetrokken door het zorgeloze leven dat hij leidt. Heel anders dan het leven van een moeder en een zieke echtgenoot. De titel van het verhaal dat door Marlene Dietrich zelf geschreven werd is Mother love. Misschien dat dat al iets verklapt van de afloop.