Ik heb nooit een muziekinstrument leren bespelen, maar help me er in een volgend leven aan herinneren dat ik dit alsnog ga doen. Het lijkt me heerlijk om een instrument te bezitten dat je zo goed bespelen dat wat je in je hoofd hebt zitten ‘als vanzelf’ naar buiten kunt laten vloeien. Schrijven is natuurlijk mooi, fotograferen ook, maar muziek maken, dansen of zingen is spelenderwijs en tastbaar lucht geven aan je gevoel. Ooit had ik een blokfluit in mijn handen met een afgeknaagd mondstukje, en kreeg ik met Sinterklaas ooit eens een mondharmonica waar de lak al snel vanaf ging. En niet omdat ik als een bezetene was gaan spelen op die dingen. Ik wist helemaal niet wat ik aan het doen was en ben er toen uit frustratie maar op gaan bijten. Ik ga het ook niet meer leren, veel te moeilijk allemaal. Akkoorden enzo en toonladders, en dan ook nog noten leren lezen.
Dat het ook allemaal veel simpeler kan bewijst de Jamaicaan Brushy One String (Andrew Chin). Of hij zijn gitaar als zodanig ooit bij het vuilnis vond of dat hij zelf alle overbodige snaren heeft verwijderd, hij speelt in elk geval op een gitaar met maar één snaar. Wat een geweldig idee is dit. Misschien heeft mijn moeder die blokfluit nog ergens liggen en plak ik alle gaatjes af behalve één. Jacky One Hole. Of kom ik die mondharmonica nog eens tegen en spuit ik kit in de gaatjes, behalve ergens links van het midden, daar waar een mooie lage toon zit. Jacky One Tone. Of laat ik het allemaal maar zitten, want Brushy One String bewijst wel dat je ook met maar één snaar een hele goede muzikant moet zijn om het goed te laten klinken.
Brushy One String bij VPRO’s vrije geluiden (vanaf miniuut 19:00 muziek, daarvoor het interview)
Geef een reactie