Na een lange ‘hunt’ kwam ik vandaag dan eindelijk het boek “The Heart is a lonely Hunter” van Carson McCullers tegen bij de Slegte. Ik had het boek natuurlijk best kunnen bestellen bij de gewone boekhandel, maar dat wilde ik niet. Ik heb dit boek lang geleden voor de eerste keer gelezen in een nederlandse vertaling, en daarna heb ik alleen nog een keer de mooie verfilming gezien met de fantastische Alan Arkin, en dan is het veel leuker het boek op deze manier weer terug te vinden. Mijn herinneringen aan dit boek dateren van twintig jaar geleden, en dan past het niet daar een kreukvrije en glimmende herdruk van in je handen te hebben.

Ik ben niet zo’n hele vlijtige lezer, en ik ga er zeker geen gewoonte van maken boeken die ik lees hier te vermelden, maar voor deze maak ik een uitzondering. Het is absoluut een van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb en van een van de allerbeste auteurs. Misschien zou je haar wel de Edward Hopper kunnen noemen van de literatuur. Met mooie, eenvoudige en afgewogen taal geeft ze beelden en situaties tussen mensen weer, zonder opsmuk en zonder oordeel, die iets laten doorschemeren van een ander soort werkelijkheid. Niet makkelijk te grijpen, maar daarom niet minder werkelijk en voelbaar.