Vannacht heb ik een toespraak gehouden. Geheel tegen de verwachting in van alle aanwezigen – en mijzelf – hield ik een toespraak waar iedereen letterlijk stil van werd. Ik stotterde niet, was erg geconcentreerd en gemotiveerd, en erg voldaan toen het eenmaal achter de rug was. Ook daarna was het nog geruime tijd stil. Zo’n toespraak maak je dan ook niet iedere dag (of nacht) mee. Het vervelende is alleen dat ik me niet meer kan herinneren waar ik het over heb gehad. Jammer toch, dat er voor dromen niet zoiets bestaat als Uitzending Gemist.
Geef een reactie