Het optuigen en aftuigen van de kerstboom

Eigenlijk is een kerstboom maar een zielig boompje. Hoe mooi mensen hem ook optuigen in kersttijd, het grootste deel van zijn leven staat hij strak in de pas met andere kerstbomen, ergens op een van de vele verloren veldjes in Nederland die gebruikt worden om tegen het einde van het jaar nog iets te kunnen bijverdienen. Sommigen hebben een paar jaar kunnen groeien, anderen worden al na een kort leven uit de grond gerukt om te worden verkocht als grappig kerstboompje voor kleinbehuisden. Een week of twee staan ze dan in de hoek van een huiskamer in kersthouding, behangen met decoraties, een piek op hun hoofd en verblind door vele kleine felle lampjes. Een week of twee drie later worden ze afgetuigd, de liefde voor dat mooie groene boompje van in het begin is vergeten. Weg met dat ding en die vervelende kriebelende naalden, de vaas kan weer op het bijzettafeltje worden gezet en de gekleurde ballen en slingers kunnen weer terug in dozen. De bomen worden verzameld door de gemeente om te worden verbrand of ergens in een bosje gedumpt, of zoals hier in een gracht in Amsterdam op oudejaarsdag. Met de beste wensen natuurlijk.