Bij deze nog wat foto’s van de paardenmarkt in Hedel dit jaar, inmiddels alweer een paar weken geleden. In tegenstelling tot voorgaande jaren was ik er nu eens in de middag naartoe gegaan in plaats van ’s morgensvroeg om zes uur. Dat scheelt heel wat kou lijden maar er is ook meteen veel minder te zien. Rond half vier was het publiek al zo goed als verdwenen en ook de meeste paarden en pony’s waren al vertrokken met hun nieuwe eigenaren of teleurgestelde verkopers. Wat er nog aan paarden en pony’s stond was maar een triest zooitje. Dat kan ook niet anders. De meeste dieren staan dan al vanaf 12 uur ’s nachts op vier poten te wachten tot ze eindelijk weer eens wat rust krijgen. Het is voor een mens, zoals ik, al niet leuk om een paar uur in een drukke omgeving te verkeren met allerlei geluiden en geuren om zich heen, voor dieren is dit nog veel erger. De meeste overblijvers worden voor een habbekrats opgekocht voor de slacht. Ze moeten dan wel vaak nog een hele afstand overbruggen, want het meeste gaat richting Oostblok of Italië. En er stonden me toch wat schatjes tussen! Ik heb er het geld niet voor en ik heb er de plek niet voor, maar het is eeuwig zonde deze dieren dan maar naar de slacht te brengen. Voor sommigen is dit niet meer dan normaal. ‘Wat moet je er ook mee’, zei een man tegen me. ‘Je kunt ze in een weiland zetten maar dan heb je het ook gehad’. En laat dat nou de droom zijn van ieder paard…