Geen André Kuipers

Ik hád vanavond naar een lezing kunnen gaan van André Kuipers in Den Bosch. De plaats had ik al gereserveerd. De eerste twijfel kwam vanochtend toen ik de krant las. Het kopje luidde ‘André Kuipers doet oproep aan Rutte en Samsom’. Ah, dacht ik, hij gaat als ultieme buitenstaander even de politici de oren wassen en ze nogmaals onder de neus wrijven dat we maar één aarde hebben en dat we daar heel erg zuinig op moeten zijn. Zijn oproep betrof echter de voorgenomen bezuinigingen op de ruimtevaart en dat we dat niet moeten willen, ook als klein land niet. Was me dat even een domper. Ik vind ruimtevaart namelijk zelf ook erg belangrijk en ben een groot liefhebber van sciencefiction, maar zeker in deze tijden mag het onderzoek in de ruimte van mij best een paar jaartjes in de ijskast als dat nodig is. Toen ik later op de dag op de website van Avans Hogeschool las dat de lezing met name over ruimtevaart en onderwijs zou gaan, heb ik maar besloten thuis te blijven. Op de een of andere manier hoop ik altijd dat deze mensen na een tijdje in de ruimte met ‘hogere’ inzichten weer naar beneden komen en ons kunnen vertellen over die inzichten waardoor wij anders tegen onze aarde aan gaan kijken. Dat is nogal naïef van mij, dat geef ik toe. Misschien zijn we inmiddels ook wel te veel gewend en te verwend geraakt aan prachtige beelden van de aarde van buitenaf, dat deze ons niet meer raken zoals in het begin. De aarde, ja die kennen we onderhand wel. Die blauwe bol kom je nu overal tegen als bureaublad op een computer of als dopje bovenop een balpen. Het lijkt bijna alsof we ons eerbied voor iets verliezen als we het tot onderwerp hebben gemaakt van onze kennis, onze macht. Zodra we iets hebben benoemd en gefotografeerd of gefilmd is het opeens niet meer zo imposant en ongrijpbaar. Misschien is dat ook wel het euvel bij veel wetenschappers. Of dat bij André ook zo werkt weet ik niet, dan had ik toch maar naar zijn lezing moeten gaan.