Op de website van de Vogelbescherming is een interview te lezen met Frans de Waal. Volgens hem ‘is er géén tweedeling tussen mens en dier en moeten we de natuur respecteren, omdat we er deel van zijn. Niet alleen primaten, maar ook vogels beschikken over intelligentie, emotie en empathie’. En het is ook bekend dat dieren die intelligent zijn graag spelen.
In een suffe woonwijk in Waalwijk zag ik eens een paar jonge kauwen die aan het spelen waren met een rode plastic bal die in een goot lag. De bal had de grootte van een flinke tennisbal en terwijl de ouders toekeken sprongen ze omstebeurt op de bal en duwden die als volleerde circusartiesten een paar decimeter voor zich uit door de goot.
Een andere keer zag ik in de herfst een groep kauwen hoog in een boom zitten tijdens een flinke najaarsstorm. Een voor een zetten ze zich af van een tak en lieten zich met de vleugels gespreid door de wind meeblazen. Een meter of honderd verderop maakten ze een scherpe draai en vlogen tegen de wind in terug naar de boom. Dit herhaalden ze keer op keer.
Sindsdien hou ik kauwen altijd goed in de gaten. Bijna net zo goed als zij mij in de gaten houden.
