Een van de weinige websites die ik al jaren regelmatig bezoek is Scientias.nl. Wetenschappelijk nieuws in een notendop, helder en prettig uitgelegd. Altijd weer intrigerend en soms grappig. Zelf heb ik helaas geen enkele aanleg voor exacte wetenschappen maar heb me er van jongs af aan wel enorm toe aangetrokken gevoeld. Een bètahart in een alphakoppie?
Vandaag op Scientias.nl een nieuwtje over de berg Cydonia Mensa op Mars: ‘In 1976 fotografeerde de Viking 1-orbiter een bijzondere berg op Mars. Deze berg had de vorm van een gezicht. Was dit een buitenaards kunstwerk of een optische illusie?’ Nee helaas, alweer iets dat niks te maken heeft met aliens maar optisch bedrog. Als we namelijk nog eens extra goed keken – en dat kon de Mars Odyssey in 2001 – dan bleek de berg een gewone berg te zijn. Mensen zien graag de dingen die ze willen zien, en een van de dingen die we spontaan overal om ons heen zien zijn gezichtjes als gevolg van iets dat pareidolie wordt genoemd. In het algemeen zou je kunnen zeggen dat we altijd iets willen zien in iets dat we nog niet kunnen thuisbrengen. Iets dat aansluit bij onze verlangens, hoop of verwachtingen. Of domweg iets dat we ons herinneren, iets uit ons verleden. Op die manier wordt kijken naar de wereld erg beperkt en vol vooroordelen. Wetenschap – maar ook kunst en meditatie – is een poging om aan die beperkingen te ontkomen.
