In deze aflevering van Terugblik: De handgestuurde auto. Raar maar waar, er was een tijd waarin mensen zich verplaatsten in auto’s die men zelf moest besturen, met handen en voeten. Een stuur deed dienst als richtingbepaler en moest voortdurend met twee handen vastgehouden worden, anders kwam men meteen in botsing komen met een ander voertuig. Je kunt je voorstellen wat voor gespannen toestand dat moet zijn geweest voor de bestuurder. De linkervoet bediende een pedaal dat in samenwerking met een pook, die door de rechterhand naar voren, achteren en zijdelings verplaatst kon worden, het voertuig in aan lagere of hogere versnelling kon brengen. De rechtervoet bediende tegelijkertijd de rem en een pedaal waarmee men het voertuig sneller of langzamer kon laten lopen. Het is voor ons moeilijk voor te stellen hoe dat in zijn werk ging. Wat echter nog moeilijker voor te stellen is, is dat er zich honderden, duizenden, miljoenen van dit soort voertuigen tegelijkertijd voortbewogen op wat men wegen noemde. Dit waren vaste patronen in het landschap die men diende te volgen en ook wel moest volgen, daar de voertuigen niet de mogelijkheid bezaten zich op een andere ondergrond te verplaatsen. En dat alles zonder verder controle en met handen en voeten. Ongelukken waren dan ook aan de orde van de dag, en wanneer een ongeluk gebeurde zat alles meteen potdicht. Alle voertuigen stonden soms uren stil omdat ze geen kant op konden en de bestuurders net zo. Zelfs zonder ongeluk zaten de wegen vaak zo vol dat er nauwelijks beweging in zat. Wanneer men naar een plek wilde tien kilometer verderop, kon dat weleens een half uur of langer duren. De mensen hadden in die tijd het idee dat ze zich in een snelle tijd bevonden waarin alles voortdurend aan verandering onderhevig was. Wij noemen deze tijd nu ‘De Onbedachtzame Tijd’.
Zo, dat was het voor deze keer. In de volgende aflevering van Terugblik kijken we terug op een ander fenomeen uit deze Onbedachtzame Tijd: de mobiele telefoon.