Als dieren gaan liggen, dan gaan ze liggen. Misschien dat ze nog heel even een poot terugtrekken of uitstrekken of hun kop iets verleggen, maar daarna blijven ze meestal liggen zoals ze zijn gaan liggen en that’s it. Het enige dat een koe dan bijvoorbeeld nog doet is een beetje wapperen met de staart als er van die vervelende vliegen in de buurt zijn, en natuurlijk die kaken die de hele tijd heen en weer blijven gaan. Als ik naar mijn kat kijk is dat niet veel anders. Die gaat op mijn buik/borst liggen, strekt zich nog een keer helemaal uit, maakt nog een paar smakkende geluidjes, ademt nog een keer flink in en met een enorme zucht weer uit, en kan vervolgens zo een uur blijven liggen. Het enige dat daarna eventueel nog beweegt zijn de oortjes of een ooglid dat heel even omhoog gaat en weer omlaag zakt. Voor de rest is het lichaam volledig ontspannen. En dat terwijl ik mijn handen regelmatig beweeg, mijn vingers friemelen, mijn voeten wiebelen, mijn benen zich af en toe wat aanspannen en weer ontspannen, en mijn gezicht ook niet helemaal stil te krijgen is. Hoe zou dat toch komen dat dieren zomaar kunnen gaan liggen en mensen niet? Of ben ik de enige? Ik denk zelf dat het komt omdat wij mensen wel ons best kunnen doen om stil en ontspannen te gaan liggen, die verdomde geest van ons blijft maar actief. Als ik een koe in de wei zie liggen ga ik er tenminste vanuit dat die niet ligt te denken aan de volgende maaltijd of dat de wasmachine nog leeggehaald moet worden. Een krokodil, zoals die in de dierentuin van Keulen, is helemaal de relaxedheid zelve. Niks beweegt aan dat dier, nog niet eens de ogen, mond of tong. Als bezoeker moet je dan geduld hebben om er zeker van te kunnen zijn dat het dier nog wel leeft en je niet voor de gek gehouden wordt.
Geef een reactie