En nu weet ik dan dat de afstand tussen de kerncentrale in Doel en Tilburg maar een kleine 62 kilometer is. Via de weg is de afstand langer, maar radioactieve straling trekt zich daar niks van aan. En een pilletje zal ook niet veel helpen als het een keer flink misgaat. En voor mij en alle andere mensen boven de 40 sowieso al niet. Die jodiumpillen die ze nu gaan uitdelen aan mensen onder de 40 jaar en zwangere vrouwen helpen dan toch niet meer. De vraag is of ze die andere groep mensen wel veel bescherming zullen bieden. Een zoethoudertje als je het mij vraagt. En een andere vraag die je je kunt stellen is waarom de meesten van ons het bestaan van kerncentrales nog steeds min of meer accepteren, net als luchtvervuiling trouwens en nog veel meer dingen. Tenminste, er zijn nog geen (honderd)duizenden mensen naar Doel, Borssele of andere kerncentrale getrokken om daar sluiting af te dwingen. Niet in de afgelopen twintig jaar tenminste. Zijn we inmiddels zo murw geworden door de vele dingen om ons heen waarvan we eigenlijk willen dat ze ophouden maar waarvan we denken en vooral voelen dat we die toch niet kunnen veranderen? Hebben we last van aangeleerde machteloosheid?