Als de wereld onder een laagje sneeuw komt te liggen ziet alles er opeens heel anders uit. Zo ook het kunstwerk van Har Voogt aan de Cobbenhagenlaan in Tilburg. Al vele jaren vraag ik me af wat ik er nu eigenlijk van vind. Meestal vind ik er niks aan, maar soms, bij het juiste licht, of zoals nu onder een laagje sneeuw, trekt het toch weer even mijn aandacht. Het staat er al vanaf 1992 en was ooit bedoeld om te kunnen veranderen van vorm en samenstelling.

Har Voogt houdt zich al een aantal jaren bezig met het ontwerpen van bewegende sculpturen, ook wel ‘kinetische kunst’ genoemd. Zijn constructies zijn opgebouwd uit hefbomen en metalen platen die onderling verbonden zijn door scharnieren en gewrichten. Aanvankelijk zou een motor ervoor zorgen dat het object een langzame, gelijkmatige beweging maakt. Onderzocht wordt nu hoe de sculptuur zonder motor een aantal keren per jaar in een andere stand gezet kan worden. Eind 2000 zal dit gerealiseerd zijn. Het resultaat is een beeld dat een voortdurend proces van transformatie ondergaat, een onafgebroken metamorfose. Die metamorfose is cyclisch van aard: elke vormtoestand keert na een vast tijdsbestek weer terug (bron: KORT).

Het is er dus nooit van gekomen, en dat is toch wel erg jammer. Het was in mijn ogen vast en zeker een veel interessanter kunstobject geworden dan dat andere ‘kinetische’ kunstwerk op de Hasseltrotonde. Als daar al jaren geld in gestoken wordt om het ding draaiende te houden, dan moet er toch zeker ergens een potje te vinden zijn om te onderzoeken of dit kunstwerk van Har Voogt tot leven gewekt kan worden.

Hier kun je zien hoe het kunstwerk er uitzag ten tijde van de bouw in 1992, en op onderstaande video kun je zien hoe het kunstwerk was bedoeld en hoe het had moeten bewegen.