Mens en dier

We leven in een mensenwereld, maar waar zouden we zijn zonder de dieren? Het verbaast me altijd hoe weinig respect we doorgaans hebben voor dieren en hun plaats in de wereld. We gebruiken en misbruiken ze als productiedieren voor vlees, leer of melk, of we doen proeven met ze. Niet om hun te helpen, maar om onszelf beter of mooier te maken. Of we gebruiken ze voor gezelschapsdoeleinden als we alleen zijn of om een reden te hebben af en toe de benen te strekken en naar buiten te gaan. Of om ze deel te laten nemen aan allerlei sporten, als we zelf te lui zijn om ons in te spannen.

Behalve deze dingen hebben we volgens mij vooral dieren nodig om ons en de wereld aan te kunnen spiegelen, zodat we sterk kunnen zijn als een beer, snel als een luipaard, lang als een giraf of lui als een varken. We kunnen haviksogen hebben, zo sluw zijn als een vos of hondstrouw. Of we zijn er als de kippen bij, vinden de hond in de pot, zijn zo trots als een pauw of zo geil als een bok. Tel ze maar na, de vele spreekwoorden en gezegdes die we hebben met dierennamen. Schrap ze uit onze woordenboeken en je houdt niet veel meer aan vergelijkingsmateriaal over. Als mens alleen stellen we niet zoveel voor. We hebben elkaar nodig, ik en de ander. De beste gedachten onstaan vaak pas tijdens een dialoog, en je leert jezelf pas echt goed kennen in contact met een ander. Voor de mens als soort geldt hetzelfde, alleen zijn we goed op weg die ‘ander’ – de dieren en planten – uit te wissen.

Ik heb wat merken en bedrijven zitten opzoeken die de afbeelding van een dier gebruiken in hun logo’s. Ook hier met als doel iets van het beoogde karakter van het bedrijf of product weer te geven. Wel een beetje triest om te zien dat ik de olifant zo vaak tegenkwam in een logo, juist een van de dieren die bedreigt worden met uitsterven. Misschien hebben we als mens wel last van een soort collectief minderwaardigheidscomplex en zijn we stiekem jaloers op de dieren. Ze zijn wat ze zijn en ze zijn dat perfect. Dat idee kwam eens in me op toen ik mijn kat Mickey weer eens goed aan het bekijken was. De perfect sluitende jas die hij aanheeft, zijn eeuwigdurende lenigheid, zijn fantastisch mooie ogen die in het donker zo goed kunnen zien en zijn ongelooflijke sprongkracht en gevoel voor evenwicht. En dan heb ik het nog niet eens gehad over zijn psyche. Eten als het etenstijd is, en voor de rest lekker in het zonnetje liggen en je vooral nergens druk over maken. We kunnen echt zoveel leren van dieren, maar dan moeten we vooral eerst beginnen met ze met rust te laten.