Mouches Volantes

Mouches Volantes is een veel te mooie benaming voor iets wat heel vervelend kan zijn. Het is een van de gevolgen van iets dat me een paar weken geleden overkwam. Ik stond ’s morgensvroeg in de badkamer en zag opeens aan de bovenrand van mijn rechteroog lichtflitsen, gevolgd door zwarte sliertjes die voor mijn pupil heen en weer dreven. Aanvankelijk dacht ik dat de lichtflitsen kwamen van de lamp in de badkamer, maar ook staand voor het raam van de woonkamer zag ik ze nog een paar keer. Daarna hielden ze op, maar de slierten bleven. Als ik me goed concentreerde op deze slierten kon ik zien dat over hele midden van mijn blikveld een vertroebeling was opgetreden met daarin hele kleine luchtbelletjes en zwarte puntjes. Vlekjes of sliertjes ziet iedereen weleens voor zijn oog dwarrelen. Soms gaan ze vanzelf weer weg of je bent er inmiddels zo aan gewend dat je ze niet meer ziet. Dit was echter anders en ik besloot meteen even langs de huisarts te gaan.

Via een spoedverwijzing kwam ik terecht bij de polikliniek van het EZT ziekenhuis in Tilburg. Het bleek een glasvochtloslating te zijn met daarbij een heel klein scheurtje aan de rand van mijn netvlies. Ik had er nog nooit van gehoord, maar een glasvochtloslating blijkt een veelvoorkomend iets te zijn. Ze hadden er zelfs een foldertje van dat ik mee kon nemen nadat een van de oorgartsen met een laser het netvlies weer had vastgezet aan de achterkant van mijn oog. Alsof het niets is.

Zo’n glasvochtloslating blijkt uiteindelijk bij 75% van de mensen voor te komen. Het kan op iedere leeftijd gebeuren, maar meestal bij mensen boven de 50 en eerder bij mensen die bijziend zijn. Een bijziendheid van -6 aan beide kanten in mijn geval. Zo vertelde een collega dat haar man het vorig jaar ook had gehad, en weer een andere collega een jaar of vijf geleden. En toen ik tegenover de praktijkondersteuner zat om voor de zekerheid mezelf even te laten testen op suiker – wat een enkele keer ook een oorzaak kan zijn van zo’n glasvochtloslating – bleek zij het zelf ook gehad te hebben. In haar geval was haar sterke bijziendheid van -14 de oorzaak geweest, want ze was nog jong, ik schat ergens achterin de dertig.

Vreemd om te beseffen dat er massa’s mensen rondlopen die iets soortgelijks voor hun ogen hebben dwarrelen, al zou je eigenlijk moeten zeggen áchter hun ogen, want je ziet er niks van, ook niet als je op tien centimeter van een spiegel naar je eigen oog kijkt. En zo zijn er nog veel meer dingen achter en in mensen waar je geen weet van hebt. We zien alleen maar een buitenkant en denken bij iets dat ons overkomt dat we de enigen zijn. Net zoiets als denken dat alleen jouw auto kapot is en bij de garage staat, want buiten rijden ‘alle’ auto’s nog gewoon op de weg.

Ik begin er aan te wennen. De afgelopen weken lijkt de vertroebeling iets minder te zijn geworden en de zwarte sliertjes iets minder aaneengesloten en dunner. Als het zo blijft dan is er goed mee te leven, maar ik moet bekennen dat ik behoorlijk in paniek ben geweest. Het is wel nog de vraag wat het andere oog gaat doen. Er is namelijk 90% kans dat er binnen drie jaar ook een glasvochtloslating zal plaatsvinden in het andere oog.

Een vreemd toeval is nog dat het plaatsvond de ochtend nadat ik deze foto had gemaakt van de maan die leek op een oog, inclusief takken (slierten) voor de iris.

Meer informatie over mouches volantes en glasvochtloslatingen is onder andere te vinden op de website van oogartsen.nl en het oogziekenhuis in Rotterdam.