Onberispelijk

Niemand is onberispelijk. We zijn allemaal maar gewoon mensen, zelfs de kamerleden van de PVV. Nee, hiermee spreek ik niet goed dat er opzettelijk door de heren Lucassen en Sharpe informatie is achtergehouden over hun niet zo onberispelijk verleden, maar wel dat er soms al te snel iemand helemaal zwart gemaakt wordt omdat tegenstanders of media dat nu eenmaal leuk vinden om te doen. Een vlekje is nog geen pest. Ik hoorde van de nieuwste affaire gisteravond in de kroeg. We spraken na afloop van de vergadering van de werkgroep Partij voor de Dieren Tilburg nog wat na en hadden het over hoe snel je door een kleine vergissing, verspreking of misstap in het verdomhoekje terecht kunt komen. Figuren als Berlusconi en dergelijke natuurlijk daargelaten. Die kunnen een hele avond verkeerde dingen zeggen en achteraf alles wijten aan een niet meer zo helemaal verse mossel.

Zelf ben ik ook niet onberispelijk. Ik kan me nog een moment herinneren dat ik als tiener naar Toppop zat te kijken. Een buurjongen kwam op visite en ging voor de tv staan, net op het moment dat 10CC bezig was met het nummer Silly Love. Ik was zo kwaad dat ik hem vanuit mijn stoel een flinke schop gaf in zijn zij waardoor hij tegen de tafel viel. Heel begrijpelijk toch? En dan is er ook nog het voorval met dat musje. Ik weet niet of ik er goed aan doe dit op deze plek te vertellen. Ik bedoel, als zijnde lid van de Partij voor de Dieren. Lang geleden namelijk, ik was misschien een jaar of zes, zeven, hadden mijn vriendjes en ik opeens de beschikking over een muizenval. Wat moet je met een muizenval als er geen muizen zijn? Dan maar iets anders verzinnen, dachten we, en besloten dat we wel een musje zo gek zouden krijgen in onze val te lopen. Dat lukte. Een musje kwam op wat broodkruimeltjes af, de val sloeg dicht en een pootje raakte verbrijzeld. Ik heb er nu nog spijt van. Maar moet ik daar nu nog op aangekeken worden? We waren per slot van rekening nog maar kinderen. Dat kan niet gezegd worden van een van de flatbewoners die vanaf zijn balkon mij de tip gaf wat zout bij mijn moeder te gaan halen om op de staart van een mus te strooien. Dé manier om op een diervriendelijke manier vogeltjes te vangen, volgens hem. Als hij nog leeft hoop ik dat hij er nu nog spijt van heeft mij toen zo voor schut te hebben gezet.