Als ik op bezoek ben bij mijn moeder in Sittard, en we pakken even de auto om een bezoekje te brengen aan het graf van mijn vader, of gewoon om even een boodschapje te doen, rij ik op de terugweg altijd graag een paar blokjes om. Gisteren kwamen we in de buurt van het huis waar ze is geboren, in de Veestraat in de wijk Sanderbout. Ze was er al heel lang niet meer geweest en ik zelf nog nooit. Ik hoor graag haar verhalen en herinneringen aan vroeger. Toen we de wijk inreden wist ze nog precies dat eerst die straat kwam en dan die, en dan daarachter rechtsaf was dan de Veestraat, met meteen aan de rechterkant nummer 73.
Het huis zag er in mijn ogen behoorlijk nieuw uit. Het resultaat van het zandstralen van de bakstenen. Het boogje boven het steegje aan de linkerkant van het huis was weg, maar het kruis op de hoek van de straat stond er nog. Verder waren ook de andere huizen in de straat grondig gerenoveerd, waarbij alleen maar de voorgevel over was gebleven als beeld van hoe de straat er vroeger uitgezien had. Kleine arbeiders- en mijnwerkershuisjes voor meestal toch vrij grote gezinnen. Bij mijn moeder thuis waren ze met zijn zessen. Vader, moeder, drie dochters en een zoon. Eigenlijk nog twee kinderen, maar die waren al vrij vroeg gestorven. Ook dat is iets wat vroeger vaker voorkwam.
Hieronder drie straatbeelden met behulp van Google Streetview. Je ziet dat de foto’s niet allemaal op hetzelfde moment zijn gemaakt, en dat komt in dit geval goed uit. Je kunt nu goed zien hoe de straat er eerst uitzag, en terwijl ze bezig waren aan de renovatie. Inmiddels zijn de huizen bijna zover dat ze weer verhuurd kunnen worden.
