Een overeenkomst die nergens op slaat, maar gisteren heel even wel. Het was namelijk de verjaardag van mijn vader die in 2009 overleden is, en net op die dag besloot een vriend de oude selfmade zaagtafel van mijn vader aan te zetten omdat hij een paar lange planken moest zagen. Mijn moeder deed het heel wat eenvoudiger en stak een kaarsje voor hem aan. Dat het de geboortedag van mijn vader was wist hij natuurlijk niet, en die zaag moet al tien jaar niet meer rondgedraaid hebben, maar hij startte meteen en loopt nog als een zonnetje.
Dit alles is toeval natuurlijk.
Jack zegt
Als je maar onthoudt dat er geen automatische rem zit op dit toestel en dat je daar een houten blokje voor moet gebruiken. Anders kan het zijn dat er opeens iets langs je oren vliegt, en dat is dan géén hout.
Henk de Jong zegt
Ik heb die zaag nu al zeker 10 keer gebruikt, en iedere keer gaan er veel gedachten door mijn hoofd: “Hij was Willie Wortel”, wat loopt dat ding lekker, ik ga je moeder een boeketje sturen, we moeten de rest nog ophalen/opruimen, en nog meer…., maar het is
een heel mooi gereedschap, uniek, gemaakt door een man die ik helaas niet heb ontmoet maar zijn creatie krijgt een verder leven in mijn atelier, en daar ben ik blij mee en trots op.
En dit alles is niet alleen maar toeval, soms vinden mensen en ‘dingen’ elkaar omdat je er moeite voor doet, er open voor staat.