Spijtcultuur

In een cultuur van ‘je leeft maar een keer’ is de druk groot om steeds maar weer de juiste keuzes te maken. Je krijgt op je kop als je het niet goed doet. Gisteren tijdens een meditatiebijeenkomst praatten we achteraf nog even over wat het belang van ‘loslaten’ is. Een aspect hiervan is onze neiging om alles te willen controleren. Iedereen weet dat dit onmogelijk is, en toch doen we het massaal. Ik bracht in dat het misschien wel te maken kan hebben met dat we (ik) steeds een gevoel van spijt proberen te voorkomen. Spijt betekent dat je het niet goed gedaan hebt en dat wat er gebeurt is niet meer terug te draaien is. Had ik maar dit of dat gedaan, dan was het veel beter met me gegaan. En zo mens zo maatschappij.

Weet je zeker dat je geen lot wilt kopen voor de Postcodeloterij? Daar zou je weleens erg spijt van kunnen krijgen. Geen uitgebreide plus-verzekering die alle risico’s dekt? Ai, daar moet je dan nog maar eens goed over nadenken, want een ongeluk ligt in een klein en aardedonker hoekje. Nog geen belegging gedaan met gegarandeerd rendement? Stomstomstom, want pak je kans want die komt geen tweede keer. Anders zal spijt je metgezel zijn tot aan je dood. Het zal je ieder moment van de dag via een bekneld gevoel op je keel, rond je hart of in je maag duidelijk maken dat het leven je is ontglipt. Je bakt er helemaal niks van. Geen appeltje voor de dorst, alleen maar gebakken peren.

Meditatie heeft veel te maken met ontlasting, en dan bedoel ik niet ontlasting van de bruine soort. Loslaten en je alleen maar concentreren op het huidige moment. Als ik zelf weleens neig te verzuipen in gepieker of zomaar, een lange trein van zichzelf aaneenschakelende gedachten, dan ga ik weleens voor het raam staan en kijk dan omhoog naar de lucht. Op de een of andere manier zorgt dit er altijd voor dat het denken meteen tot stilstand komt. En dan denk ik even terug aan die gedachten en vraag me af wat het belang er eigenlijk van was. We maken het ons vaak zo ontzettend moeilijk en zijn vaak zo bang dat we niet de juiste beslissingen nemen, dat we het huidige moment volkomen mislopen. En dat huidige moment is het enige waar we met zekerheid van kunnen zeggen dat het echt is en waarde heeft. Zo’n moment is uniek en is er maar één keer, maar dan wel steeds opnieuw, iedere seconde van de dag. Een hele opluchting.