Nu op tv, de voorstelling VANKWAADTOTERGER van Theo Maassen, met een van kwaad tot erger wordende harde ‘G’ (waar is die zachte ‘g’ gebleven van deze Eindhovenaar?) en een ‘keelschrapende’ stem die me heel erg aan Youp van ’t Hek deed denken. Net als met een boek waarvan ik de inhoud niet tot me kan nemen omdat de toon me niet aanspreekt, zo viel het me op dat ik alleen maar aan het letten was op die harde G en dat schrapende rauwe geluid uit zijn keel. Wat hij zei en zijn grappen ontgingen me volledig. Bij een boek klap ik het dicht, zet het in de kast of meteen maar op Marktplaats. In dit geval heb ik de tv maar uitgezet. De recensies van deze voorstelling zijn over het algemeen goed, zelf hoorde ik echter alleen maar dingen die ik al eens eerder van hem had gehoord, echter nu gepresenteerd met extra veel gggeluid en extra veel gggrappen over sex om het te doen overkomen dat het toch wel weer erggg gggoed is wat hij doet. Dat maakt in mijn ogen de voorstelling VANKWAADTOTERGER juist tot zijn minste voorstelling. Maar misschien moet het ergste nog komen.