Toekomstdromen

Sommige van mijn nachtelijke dromen gaan over de toekomst. Twee daarvan waren zo realistisch dat ik ze hier even wil vermelden. De eerste droom ging over een tijd, helaas nog niet erg dichtbij vermoed ik, waarin de wereld zich verenigd had en er nog maar nauwelijks conflicten bestonden tussen landen of bevolkingsgroepen. Zuid-Afrika was het land waar de wereldregering zetelde en de eerste ruimtehaven op aarde was gelokaliseerd in Johannesburg. Waar die reizen met ruimteschepen naartoe gingen weet ik niet, zover reikte mijn droom helaas niet. De keuze van Zuid-Afrika vind ik eigenlijk zo gek nog niet. Redelijk vlak, goed klimaat, en geologisch stabiel. Een mooi vertrekpunt voor een veelbelovende toekomst.

Mijn tweede droom was zo mogelijk nog realistischer. Ik bevond me opeens zomaar op de maan, zonder ruimtepak. Ik kon gewoon ademen en had het niet koud. Terwijl ik daar op handen en voeten voortkroop merkte ik dat het oppervlak van de maan vreemd hard aanvoelde. Ik sloeg met mijn vlakke hand op de bodem en er klonk een metaalachtig geluid. En hol! Wat een ontdekking! Dat astronauten die op de maan zijn geweest dit nooit is opgevallen is heel goed te verklaren. Ze droegen namelijk altijd een dik ruimtepak en een helm en hadden het nadeel dat er geen atmosfeer aanwezig was, zoals in mijn droom. Ik heb gelezen dat in 2015 de Russen weer naar de maan willen gaan. Bemand of onbemand lijkt het me dan een goed idee om een flinke schep of boor mee te nemen om een flink gat mee te kunnen graven. Wie weet wat er zich allemaal in het binnenste van de maan bevindt.