Op Facebook is al erg veel gereageerd op deze kwestie, en ik heb er zojuist nog een nieuw bericht op geplaatst als nuancering en toelichting, en omdat ik me kan voorstellen dat de NRC hier ook een beetje mee in zijn maag zit. Ik plaats het hier ook in zijn geheel zodat ik het naderhand weer terug kan vinden.
Bericht op Facebook
Even een nuancering bij dit alles. Simone Nijhuis heeft het wel goed omschreven (zie foto). Er is inderdaad een verschil tussen krant en fotowedstrijd, en ik heb die foto nooit ingestuurd naar een krant. Andere foto’s van stalbranden trouwens wel, en soms zijn deze ook gepubliceerd. Deze foto echter vond ik zo geschikt voor het thema Mijn plek dat ik er verder niet meer over nagedacht heb en hem meteen instuurde. Waar de grens ligt tussen wat voor een fotowedstrijd acceptabel is of niet, is niet altijd duidelijk. Had een foto van een zielig hondje in het asiel wel gemogen? Of een foto van een kind met kanker in een ziekenhuisbed? Of een eenzame oude vrouw op een bankje voor een verzorgingstehuis? Dat zouden allemaal foto’s zijn geweest met een extra lading, een extra betekenis.
Het is dus niet duidelijk wat wel en niet mag, maar het kan natuurlijk niet zo zijn dat de krant alleen maar inzendingen wil waar verder geen enkele gedachte achterzit. Dat zou meer passen bij een fotowedstrijd van de Libelle. Het zou de krant juist sieren als er ook foto’s toegelaten werden die enige maatschappijkritische inhoud hebben, afgezien van het feit dat een foto an sich ook mooi kan zijn, en er zitten bij de inzendingen altijd prachtige foto’s waar ik jaloers op kan zijn. Maar een foto met een boodschap weigeren past eigenlijk niet. En wat helemaal niet past is om op basis van externe klachten vanuit de vee-industrie foto’s te gaan weigeren.
Los van dit alles staat natuurlijk nog steeds de waanzin van dit soort stallen en dat er tot mijn grote onbegrip niks aan wordt gedaan en dat iedereen het maar lijkt te accepteren als een gegeven feit waar nu eenmaal niks aan te doen is, want er moet nu eenmaal geld verdiend worden. En omdat iedereen er zo over denkt en de wet zegt dat het mag, hoeft niemand zich hier schuldig over te voelen. Gedeelde schuld is halve schuld. In dit geval ligt de schuld bij zovelen dat de gedeelde schuld zo klein is geworden dat zelfs de homeopathie er jaloers op zou zijn. En dus zo klein dat het te verwaarlozen is. So forget about it and get on with your life.
Als ik bij een afgebrande stal sta met kippen of varkens ben ik erg aangedaan. Maar veel meer nog dan vanwege het leed van deze dieren is het vanwege de waanzin van het systeem, dat dit blijkbaar als normaal en acceptabel gezien wordt. Het is ook altijd hetzelfde. Eerst komt de brandweer de klus klaren, er wordt tussendoor geluncht en wat gelachen. Daarna komen de mensen van de verzekering even langs. Daarna de werklui die met kranen en grote grijpers de troep komen opruimen. Kadavers naar het destructiebedrijf, de rest is puin. En altijd krijg ik op een bepaald moment de vraag om geen foto’s meer te maken, want het is allemaal al erg genoeg.
Het zou mooi zijn als de NRC alsnog een groot artikel in de krant zou wijden aan stalbranden en de idiotie van het systeem. De foto kunnen ze gratis van me krijgen.
Dutch
Arabic
Chinese (Simplified)
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Spanish
Mooi gezegd Jack. Helemaal mee eens!
Censuur is censuur
Feit blijft dat de NRC pas ná de klachten uit de vleeslobby de foto’s heeft verwijderd. Daarmee is de NRC partijdig, opportunistisch en doet aan censuur. Als de foto niet deugt hadden ze hem meteen moeten verwijderen. Dit voorval stinkt.
precies, dit had niks te maken met eventuele regels aan een foto wedstrijd, maar puur dat een onmens andere onmensen opriep de foto te rapporteren ….
Helemaal mee eens. Dat buigen voor de lobby uit de varkenshouderij is ook mijn grootste grief.