Op 13 september zond de Duitse zender WDR een programma uit met de titel Die Wahrheit über Vitamine. De uitzending is nog terug te kijken op hun website. In dit programma werd ingegaan op de grote hoeveelheid valse informatie die gegeven wordt over de noodzaak extra vitamines tot ons te nemen, veelal in de vorm van de bekende potjes bij apotheek of drogist.

Vitamine gelten als wahre Wunderstoffe: Sie sollen leistungsfähiger machen, gegen Müdigkeit und Abgeschlagenheit helfen, vor Krankheiten schützen und das Altern aufhalten. Viele Menschen greifen deshalb zu Vitamin-Präparaten. Doch die Produkte sind umstritten. Wissenschaftler warnen: Vitamin-Pillen und Brausetabletten sind meist überflüssig und manchmal sogar schädlich.

Een leuk maar ook verontrustend onderdeel van het programma is wanneer uitgelegd wordt hoe de industrie de kans op ‘ziekten’, of in ieder geval verminderde gezondheid verkondigd wanneer we niet op tijd, en liefst iedere dag, bepaalde vitamines en mineralen tot ons nemen. Vitamine C was ooit belangrijk in de scheepvaart vanwege het gevaar voor scheurbuik. Toen men ontdekte hoe je een synthetische vorm van vitamine C kon produceren en dit op de markt ging brengen, was de belangstelling enorm. Van daaruit is men begonnen dit product en vele andere producten die nog zouden volgen via slimme marketingstrategieën aan de man te brengen. Er was dan niet een bepaalde ziekte of lichamelijke klacht die vroeg om een dergelijk product, maar juist andersom. Men maakte een product en daar werd een (nieuwe) klacht of ziekte bij gezocht.

Ik moet zeggen dat ik zelf ook vaak zo’n potje in huis haalde, vaak onder het mom van baat het niet dan schaadt het niet. Zeker toen ik stopte met vlees eten wilde ik nog weleens een potje vitamine B12 in huis halen omdat ik twijfelde of ik wel genoeg van deze vitamine binnenkreeg. Ooit las ik eens een bericht op internet van een Italiaanse arts die beweerde dat een mens aan één vis per twee jaar genoeg had om zijn lichaam van voldoende vitamine B12 voorzien. Ik wilde hem toen graag geloven, maar was het niet ook een Italiaanse wetenschapper die de eerste mens wilde gaan klonen en beloofde dat niet in het geheim te gaan doen? Later las ik een dergelijk bericht opnieuw, en ook in het programma Die Wahrheit über Vitamine wordt herhaald hoe goed en lang een menselijk lichaam vitamines kan opslaan:

Unser Körper kann Vitamine speichern. Einige speichert er wenige Wochen, andere monate- oder sogar jahrelang. Deshalb müssen wir nicht jeden Tag alle Vitamine zu uns nehmen. Auf Vitamin C können wir ohne Probleme auch mal zwei Wochen verzichten, auf Vitamin B 12 sogar ein paar Jahre!

Je zou dus kunnen zeggen dat we maar één keer per twee jaar een stuk vlees of vis zouden hoeven eten om genoeg Vitamine B12 binnen te krijgen, maar zelfs dat hoeft niet. In heel veel andere voeding komt ook B12 voor, zoals in noten, peulvruchten en eieren. Een mens levend in een land als het onze zal niet zo gauw het slachtoffer worden van een vitaminetekort. Vitamineoverschot is er echter genoeg, in de winkels en op internet, en er schijnt nog steeds heel veel geld mee verdiend te worden.

Voor wie niet naar het programma kan of wil kijken, op de website van WDR is ook een PDF te downloaden met alle informatie.