Opnieuw duizenden dieren levend verbrand in een veel te grote en potdichte stal. 19.000 kippen per stal, niet erg veel Lebensraum voor deze dieren.
Langs de kant van de weg stopte een auto. De chauffeur riep me toe hoe verschrikkelijk hij het vond. Voor de dieren, maar natuurlijk ook voor de eigenaar. Hij ging er altijd zijn eieren kopen zo vertelde hij, en sinds kort had de boer ook vrije-uitloopeieren te koop. Niet uitloop genoeg helaas. Uit een andere auto stapten een man en drie jongens. De man schoof de poort opzij om zijn jongens het erf op te kunnen laten en schoof hem daarna weer snel dicht.
Mensen willen graag vertellen over het leed dat ze is aangedaan of het leed dat ze is overkomen. Ook als daarbij mensen zijn overleden. Maar niet bij stalbranden. Dan blijven de deuren dicht en de monden gesloten. Ik vermoed dat dit komt omdat er toch een besef is van schaamte en schuld, en heus niet alleen maar omdat men geen zin heeft in de blikken van mensen die deze stallen een verschrikking vinden.
Een gebouw wordt afgekeurd als er niet voldoende ontsnappingsmogelijkheden zijn voor mensen bij een brand. Voor dieren gelden nog steeds dezelfde veiligheidsvoorwaarden als ging het om schoenendozen of tuinmeubilair.
