De zwartwit film Alice in the Cities uit 1974 van Wim Wenders heb ik pas vrij recent voor het eerst gezien. Een soort van road movie die ruimte ademt, zelfs als er niet door het uitgestrekte Amerikaanse landschap gereden wordt of de personages zich in New York bevinden, maar in een kleine hotelkamer ergens in Wuppertal.
Ik draag in mijn hoofd een lijstje mee van 10 films die mij het dierbaarst zijn. Een onzinnig lijstje uiteraard want er zijn zoveel mooie films. Dat lijstje verandert niet vaak, maar Alice in the Cities staat er nu zeker in. Alleen even goed bedenken welke van de tien er dan uit moet.
